ik kijk
in de spiegel
en schrik
ik denk
nee he
nog steeds
niet wat ik
eigenlijk wil
een tijdje terug
zo zonder tand
heb ik het
op gegeven
nu probeer ik
er om te lachen
om te voorkomen
dat ik allerlei
excuses ga bedenken
waarom ik er
eigenlijk wel
maar niet
van kan houden
ik heb het ook
met mijn familie
man, kinderen, huis
mijn leven
nu ik leer
er om te lachen
kom ik soms
niet meer bij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten