een man stond
voor de deur
van Alfonso
waar ik
mijn naaimachine
op kwam halen

hij pakte sokken
uit zijn tas
nieuw in de verpakking

ik ben de kleinzoon
van Clara die hier
vroeger vaak kwam

dat weet ik nog
zei Alfonso's vrouw
mijn moeder vertelde
van Clara en
wat zij verkocht

we zijn met zevenen
en niemand verdient
dus ga ik weer
langs de deur

ik kocht sokken
veel te duur
maar met bewondering
voor die man
die steeds weer
vol verwachting
klopt aan een
gesloten deur
praat en probeert
de kost te verdienen

had ik maar
twee paar
gekocht